Բագրատ Սրբազանի մասին երկար չեմ գրի, մի փաստ ուղղակի ինձ համար որոշիչ եղավ իր պահով։ Երբ Հայաստանում 2013-ին, Եվրոպայի ճնշման տակ, փորձում էին «Ընտանեկան բռնության մասին» օրենք փաթաթել մեր վզին...

Շարժումը հստակ քաղաքական հայտ ներկայացնելով՝ անխուսափելիորեն պետք է հասնի նաև սոցիալական խնդիրներին։ Հայ գյուղացին, բանվորը, շինարարը, զինվորականն ու ուսուցիչը, գործարարն ու մտավորականը պետք է հստակ իմանան, թե անձամբ իրենք ի՞նչ են ստանալու Շարժման հաղթանակի դեպքում։ Ի՞նչ շոշափելի փոփոխություններ են լինելու իրենց կյանքում, ինչպե՞ս է դա ազդելու իրենց կենսամակարդակի և ապրելակերպի վրա։ Մարդկանց շարժիչ ուժը հենց սա է` անձնական մոտիվացիան, որը ձևավորում է զանգվածային գիտակցությունը։

Վրաստանին սահմանակից Դեբեդավան գյուղի վարչական ղեկավար Գևորգ Սարգսյանից տեղեկացա, որ մայիսի 26-ի ջրհեղեղը վնասել է գյուղի դաշտերը, այգիները ոռոգող պոմպակայանը...

Անհայտ է, թե երբ ենք ունենալու: Ջրի անհետաձգելի կարիք կա: 185 հեռախոսահամարով զանգելն անիմաստ է:

Հայ լինելու ու Հայաստանում, հատկապես Մասիսի դիմաց ծնվելու հավանականոոթյունն անսահման փոքր է։ ՈՒ ինձ բախտ է վիճակվել լինել այդ երջանիկներից մեկը։ (Հայի բախտ)

Ըստ միջազգային կարգի՝ եթե օրինական իշխանությունը վտանգի մեջ է գտնվում, ապա կարող է այլ երկրի զինված կոնտինգենտ հրավիրել ներքին թշնամիներից պաշտպանվելու համար...

Գյուղում վերջին անգամ ե՞րբ եք հյուր եղել։ Գյուղացիների տներում հեռուստացույցը նախկինի նման տան գլխավոր սարքն է, դրանով հիմնականում մակերեսային բովանդակությամբ, կենցաղային թեմաներով հայկական սերիալներ են դիտում կամ էլ՝ գռեհիկ հումորային հաղորդումներ։

Վեհափառ Տիրոջ ճանապարհը Սարդարապատում փակելու, ծաղկեպսակը հուշահամալիրից հեռացնելու դիվային միտքն ինքնին նոր չի ծագել, պատահական չէ, որ դեռևս 2018 թ. օրենքով դադարեցվեց Վեհափառ Տիրոջ պետական պահպանությունը։

Անցել է 106 տարի՝ ոչինչ չի փոխվել։ Մեծ հաշվով, այսօրվա Հայաստանում կա երկու պարադիգմ՝ «Կարող ենք»-ը և «Չենք կարող»-ը։ Սարդարապատից առաջ «Չենք կարող»-ի կողմնակիցները «պրագմատիկ» հաշվարկներ էին բերում ու առաջարկում էին նահանջել Սևան...

Հայաստանի Հանրապետության ծննդյան առաջին ճիչը լսվել է այսօր, ու 106 տարի անց էլ մեր սրտերը բաբախում են սիրով ու կարոտով, հպարտությամբ ու երախտագիտությամբ։ Միտքս գնում-գնում, հասնում է Սարդարապատ, Բաշ-Ապարան, Ղարաքիլիսա, այլ հերոսամարտերի վայրեր, որտեղ իրենց մահկանացուն են կնքել տասնյակ հազարավոր առյուծածին այրեր...